spirit

n. geest; fut; spook; bedoeling; dapperheid, moed; alcohol

--------

v. opwekken, inspireren

spirit¹

[ spirrit]

I 〈telbaar zelfstandig naamwoord〉

1 mens met karakter ⇒ karakter

2 bovennatuurlijk wezen ⇒ geest

♦voorbeelden:

¶ when the spirit moves him • als hij geïnspireerd wordt, als hij zich geneigd voelt

II 〈telbaar en niet-telbaar zelfstandig naamwoord〉

1 geest ⇒ ziel, karakter, wezen

♦voorbeelden:

1   the poor in spirit • de armen van geest

     the Holy Spirit • de Heilige Geest

     kindred spirits • verwante zielen

     be with someone in (the) spirit • in gedachten bij iemand zijn

     〈spreekwoord〉 the spirit is willing but the flesh is weak • de geest is gewillig maar het vlees is zwak

¶ public spirit • gemeenschapszin

III 〈niet-telbaar zelfstandig naamwoord〉

1 levenskracht ⇒ vitaliteit, energie

2 levenslust ⇒ opgewektheid

3 moed ⇒ durf, lef

4 zin ⇒ diepe betekenis

5 spiritus ⇒ alcohol

♦voorbeelden:

1   〈informeel〉 knock the spirit out of someone • iemand murw slaan 〈ook figuurlijk〉

4   the spirit of the law • de geest van de wet 〈tegenover de letter van de wet〉

5   methylated spirit • (brand)spiritus

¶ spirit(s) of turpentine • terpentijnolie

→ whitewhite/

IV 〈meervoud〉

1 gemoedsgesteldheid ⇒ geestesgesteldheid, stemming

2 〈soms enkelvoud〉spiritualiën ⇒ sterkedrank(en), alcohol

3 spiritus ⇒ geest

♦voorbeelden:

1   be in great/high spirits • opgewekt zijn

     be in low/poor spirits • neerslachtig/down zijn

     my spirits fell • ik raakte terneergeslagen

     raise someone's spirits • iemand opmonteren

→ animalanimal/

————————

spirit²

〈werkwoord〉

1 〈+away/off〉wegtoveren ⇒ ontfutselen; 〈figuurlijk〉 heimelijk laten verdwijnen